Ο χρυσός πάντα ασκούσε ιδιαίτερη γοητεία στους ανθρώπους. Με αυτόν έφτιαχναν, νομίσματα, κοσμήματα, κτερίσματα για τους νεκρούς, μετάλλια, και άλλα πολύτιμα αντικείμενα. Η εκτίμηση την οποία έτρεφαν οι άνθρωποι για το χρυσό έχει αποτυπωθεί στις γλώσσες όλων των λαών. Και στην Ελληνική γλώσσα από την αρχαία μέχρι την σημερινή η λέξη χρυσός σαν επίθετο, χρησιμοποιείται για να προσδώσει τον ανώτερο και πολυτιμότερο χαρακτήρα
Χρυσά αντικείμενα συναντάμε ήδη σε προϊστορικούς, και σε όλους τους μετέπειτα πολιτισμούς. Ειδικά στον Ελληνικό χώρο, ο χρυσός ήταν από τα αγαπημένα υλικά των καλλιτεχνών και των ανθρώπων της εποχής. Χρησιμοποιείτο επίσης και για την κατασκευή νομισμάτων, τα κωσταντινάτα, τα οποία οι κάτοικοι της αυτοκρατορίας χρησιμοποιούσαν και για να αποθησαυρίζουν τις οικονομίες τους.
Το χημικό σύμβολο του χρυσού είναι Au, λειώνει στους 1337ο C, και έχει ειδικό βάρος 19,3 είναι δηλαδή εξαιρετικά βαρύ υλικό. Η περιεκτικότητα ενός κράματος σε χρυσό μετριέται με τα καράτια: 24 καράτια είναι 100% χρυσός, 18 καράτια είναι 75% χρυσός. Για λόγους κόστους, και για άλλους λόγους, γίνεται πρόσμιξη του χρυσού με άλλα μέταλλα, για την δημιουργία των διαφόρων κραμάτων χρυσού.
Στον πίνακα φαίνεται η αναλογία στη «λέγα», δηλαδή στην πρόσμιξη (εκτός του χρυσού) για την δημιουργία των διαφόρων κραμάτων χρυσού.
ΧΡΩΜΑ ΧΡΥΣΟΥ |
ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΜΕΤΑΛΛΩΝ ΣΤΗ ΛΕΓΑ (ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ) |
Κίτρινο |
|
Λευκό (Λευκόχρυσος) |
Νίκελ,ψευδάργυρος, χαλκός, μαγνήσιο, ασήμι, παλλάδιο |
Ροζ |
90% χαλκός, 10% ασήμι |
Πράσινος |
Μεγάλη αναλογία ασήμι και κάδμιο |
Μπλε-Γκρι |
Σίδηρος |