Η οικονομική αβεβαιότητα λόγω της πανδημίας επαναβεβαίωσε την «παθολογική αγάπη» για τη λίρα.
Είναι βλέπετε που το ακριβό και κατά καιρούς περιζήτητο νόμισμα με τη μορφή της βασίλισσας Ελισάβετ αποτυπωμένη στην όψη του έχει περάσει στο DNA των συμπατριωτών μας, παλαιότερων και νεότερων, που έμαθαν να ζουν με τη λίρα Αγγλίας…
Η έλευση της φονικής COVID-19 και η καραντίνα της περασμένης χρονιάς έφεραν στο προσκήνιο μνήμες όπου ο χρυσός και η λίρα Αγγλίας ως ακολούθημά του αποτελούν βασικές επενδυτικές επιλογές σε δύσκολες ώρες.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Κατά πρώτον, ας μιλήσουμε για τη μεγάλη εικόνα των διεθνών αγορών, για να πάμε στη συνέχεια στα δικά μας, δηλαδή το πώς «βιώθηκε» η εκτόξευση της τιμής του χρυσού στη χώρα μας.
Για το 2020 φαίνεται ότι οι τελευταίοι κυρίως παράγοντες ήταν οι επικρατέστεροι. Παρότι στην έναρξη της μεγάλης πτώσης των χρηματιστηρίων που προκάλεσε η κλιμάκωση της πανδημίας ο χρυσός (όπως και τα υπόλοιπα πολύτιμα μέταλλα) προσωρινά απέτυχε να αποτελέσει ασφαλές καταφύγιο.
Στο διάστημα που είχαν πλέον παρέμβει οι κεντρικές τράπεζες με άνευ προηγουμένου χορήγηση ρευστότητας, ο χρυσός κινήθηκε ισχυρά ανοδικά, ανακτώντας ξανά τον ρόλο του «ασφαλούς καταφυγίου» εντός του οποίου οι επενδυτές αναζητούν προστασία από πιθανά μελλοντικά πληθωριστικά επεισόδια και από τη δυσμενή προοπτική «απαξίωσης» των μετρητών τους στο μέλλον. Συμπερασματικά, απλουστεύοντας, το 2020 ο χρυσός ωφελήθηκε σημαντικά από την επενδυτική συγκυρία, όχι τόσο λόγω της «μη συσχέτισής» του με άλλες επενδύσεις όσο λόγω των νομισματικών πολιτικών που πολύ επιθετικά εφάρμοσαν οι μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες.
Στην Ελλάδα, όπου ο μέσος επενδυτής είναι λιγότερο εξοικειωμένος με τις τοποθετήσεις σε χρυσό μέσω χρηματιστηρίων και περισσότερο εξοικειωμένος με τις τοποθετήσεις απευθείας σε φυσική μορφή, η δραστηριότητα ήταν περισσότερο επικεντρωμένη στις χρυσές λίρες».
